Marketing & Αλήθεια. Marketing vs Αλήθεια.

Μάρκετινγκ σημαίνει προωθώ κάτι (προϊόν, υπηρεσία, επαγγελματία κτλ). Στόχος του είναι το κέρδος, η προβολή, η πρόωθηση. Το μάρκετινγκ είναι γλυκό, γιατί αποδίδει κέρδη, ανεβάζει και κατεβάζει “κόσμους” ολόκληρους. Είναι καθαρά αποκύημα του ανθρώπινου μυαλού, εξού και η γοητεία ή αλλιώς η “πλάνη” του, (όπως θέλει το παίρνει κανείς).
Αλήθεια σημαίνει αρμονία-σύμπνοια με την πραγματικότητα ή αλλιώς τη φύση των πραγμάτων “ως έχουν” (και όχι ως θα θέλαμε να είναι ή θα θέλαμε να καθοδηγήσουμε να είναι). Η αλήθεια είναι πικρή (ή γλυκιά κατ’αλλους, λίγους), γιατί η πραγματικότητα υπάρχει εκεί έξω ερήμην μας, είτε μας αρέσει είτε όχι. Βέβαια η πραγματικότητα (δηλαδή η αλήθεια) υπόκειται στην ανθρώπινη ερμηνεία γιατί όλα φιλτράρονται από τον ανθρώπινο νου και εκεί γίνεται το έλα να δεις (!) με τις “αλήθειες”, τις “πραγματικότητες”, τις “ερμηνείες”. Παρόλαυτά, επειδή η αλήθεια ξεφεύγει σχεδόν πάντα από τα στενά (αλλά και τα διευρυμένα) ανθρώπινα μυαλά, όταν προσπαθούμε να τη συλλάβουμε, συνήθως της προσθέτουμε ιδιότητες που θα θέλαμε εμείς να έχει, που όμως εκείνη τις αγνοεί, όπως π.χ ηθική, συναισθηματισμό, λογική κτλ. Δεν θα επεκταθώ παραπάνω σε αυτό, γιατί το θέμα αυτό (αν και εξαιρετικά ενδιαφέρον) είναι βαθύ και ξεφεύγει της θεματικής που θέλω εδώ να θίξω, υπογραμμίσω.

Νομίζω έγινε σαφές πως, μέσες άκρες, οι δύο έννοιες του τίτλου μας, που προσπάθησα να ορίσω και στις δύο παραπάνω παραγράφους είναι διαμετρικά αντίθετες. Κάποιες φορές μπορεί και να συμπίπτουν, αν και σπάνια. Έτσι και στο πιλάτες. Το μάρκετινγκ στο χώρο του πιλάτες (και του fitness εν γένει)  “πλασάρει” πάντα καλλίγραμμα σώματα, ποδάρες, κορμάρες, υγεία, χαμόγελα κτλ. Ποτέ δεν θα δείτε στούντιο πιλάτες (σε βίντεο ή φωτογραφίες) να διαφημίζει τη σελίδα του στa social media με μια χοντρή, άσχημη, ατσούμπαλη γυναίκα ή έναν άντρα κακομούτσουνο, καμπούρη, δυσλειτουργικό στην κίνηση κτλ. Κοινώς, ποτέ δεν θα δούμε (ή έστω σπάνια θα δούμε) αληθινά (που σημαίνει ατελή γιαυτό και όμορφα!) σώματα σε φωτογραφίες ή βίντεο των στούντιο πιλάτες. Στα περισσότερα διαφημιστικά, έντυπα, συνεντεύξεις δασκάλων θα ακούσετε ή διαβάσετε να λένε πάντα πως το πιλάτες “φτιάχνει” σώμα, προφανώς “μαζεύει πόντους”, ή και “αδυνατίζει” (πολλοί το λένε ανερυθρίαστα), πως φτιάχνει μέσες, αυχένες, κήλες, ισιώνει καμπούρες, ισιώνει σχολιώσεις κτλ. (Σου βρίσκει και γυναίκα ή άντρα άμα λάχει, σου παρέχει και προίκα αν προσπαθήσεις λιγάκι παραπάνω 🙂 )

Γυναίκες που με ρωτάνε τηλεφωνικά ή και κατ’ιδίαν, αν το πιλάτες αδυνατίζει, παίρνουν από μένα, πλέον, ένα κοφτό Όχι. Άλλες με ρωτάνε αν θα δούνε άμεσα αποτελέσματα και τους απαντώ πλέον, Όχι. Ρωτάνε αν θα γιατρευτεί μια και διαπαντώς ο πόνος στη μέση τους ή στον αυχένα τους ή στο γόνατό τους και τους απαντάω πλεόν, Όχι.  Το πλεόν το γράφω (γιατί παλιότερα στην προσπάθειά μου να πω πολλά -τα πάντα αν ήταν δυνατόν-  έκανα μακροσκελείς συζητήσεις, αναλύσεις κτλ διαμέσω τηλεφωνικής γραμμής ή κατ’ιδίαν συνάντησεις με άτομα που δεν ενδιαφέρονταν πραγματικά να λύσουν το πρόβλημά τους. Απλώς ρωτούσαν για να ρωτήσουν, όπως κάνουν πολλοί συνάνθρωποί μας σε όλους τους χώρους δραστηριότητάς τους. Έτσι, πλεόν, κρίνω και ελέγχω το βαθμό που ο άλλος/άλλη ενδιαφέρεται πραγματικά να μάθει κάτι καινούριο ή διαφορετικό από αυτό που έχει συνηθίσει. Όταν δεν υπάρχει χρόνος για πολλές αναλύσεις ή κρίνω πως ο άλλος δεν είναι έτοιμος να ακούσει την πολυδιάστατη αλήθεια του πιλάτες ή της πραγματικότητας γύρω από το πιλάτες, απαντώ μονολεκτικά γιατί αυτή είναι η πικρή αλήθεια: πως το πιλάτες δεν αδυνατίζει (όπως και ΚΑΜΙΑ γυμναστική από μόνη της), το πιλάτες δεν θεραπεύει γόνατα, κήλες, αυχένες κτλ (όπως καμία γυμναστική) πως το πιλάτες δεν είναι η πανάκεια για ό,τι θα θέλαμε να αλλάξουμε στη ζωή μας, ΑΝ δεν αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, δρούμε, κινούμαστε, νιώθουμε κτλ.

Το πιλάτες είναι μια πανέξυπνη τεχνική που γυμνάζει και ξυπνάει ακόμα και τους βαθύς μύες που συνήθως δύσκολα γυμνάζονται όπως π.χ οι εγκάρσιοι κοιλιακοί (στηρικτικοί) μύες κ.α. Όσο πιο κοντά στην αυθεντική του μορφή το έχει διδαχτεί κανείς-από σοβαρή δασκάλα/ο- τόσο πιο αποκαλυπτικό και ουσιαστικό ξεδιπλώνεται να είναι και τόσο απομακρύνεται από τις συνήθεις παρεξηγήσεις ή διαστρεβλωτικές εικόνες που κυκλοφορούν κατά το πλείστον για το πιλάτες. Αν κανείς είναι πρόθυμος να μπει σε αυτό το ταξίδι προς το σώμα του με επίγνωση δηλαδή να στρέψει τα “αισθητηριακά μάτια” του προς τα μέσα και να ακούσει το σώμα του, τότε θα “απαντηθούν” πολλά, θα “διαφωτιστούν” πολλά, θα “ακουστούν” πολλά που θα αφορούν τον ίδιο τον ασκούμενο και θα έχει πάρει τις “απαντήσεις”, τα “φώτα”, τους “ψίθυρους” που αναζητούσε από το ίδιο του το σώμα. Όσες περισσότερες μεθόδους, γυμναστικές, δασκάλους και προσεγγίσεις γνωρίσει κανείς στη διάρκεια της ζωή του, τόσο πιο πλούσια και αλληλοσυμπληρώμενα αποτελέσματα θα έχει κανείς. Αρκεί να θέλει και να ψάχνει…!

Ένας συνεργάτης παλιότερα μια φορά με ρώτησε, μου δήλωσε “Το ξέρεις πως τα ποστ που κάνεις στο fb, κάποιες λέξεις, ή κάποιες εικόνες, ή βίντεο ή θεματικές που αναρτείς, δεν είναι προς το συμφέρον σου, σαν επιχειρηματίας, ε;” Προφανώς και το ξέρω! Απάντησα σε εκείνον και δημόσια εδώ μέσα, από αυτό το  blog. Γνωρίζω και μεθόδους που θα με έκαναν πλουσιότερη, διασημότερη. Με κανα δυο φωτογραφίες ή βίντεο με μαγιώ ή σορτσάκια πάνω στο ριφόρμερ ή στο ματ να εκτελώ άψογα πιλατικές κινήσεις, με το ζηλευτό (για την ηλικία του) σώμα μου, θα έφερνα σωρηδόν κοριτσάκια, γυναίκες ή και άντρες στο στούντιό μου, όπου θα έρχονταν για κάθε άλλο λόγο σε μένα, παρά για να γυμνάσουν και γνωρίσουν το σώμα τους σε βάθος. Γνωρίζω επίσης πως ζούμε την εποχή της εικονας, του γρήγορου, του όμορφου, της ελάχιστης προσπάθειας, του χρήματος. Δεν είμαι ούτε ο Ρομπέν των δασών, ούτε σε ρομαντική ηλικία να θεωρώ πως θα αλλάξω τον κόσμο. Χρησιμοποιώ αρκετές φορές στρατηγικές του μάρκετινγκ για να προσεγγίσω κόσμο, πελάτες, μαθητές τριγύρω μου, όχι όμως σε βαθμό να προδίδω την αλήθεια μέσα μου, την κρίση μου ως ευσυνείδητο και ενσυναίσθητο άτομο, την αγάπη μου προς την αλήθεια, την αφοσίωσή μου στην μέθοδο που εξακολουθώ να είμαι ερωτευμένη. Όποιος αντέχει αυτά, έρχεται κοντά μου, αναζητώντας τις υπηρεσίες μου. Και όπως λέει μια δασκάλα μου τελευταία: “Ο κάθε μαθητής έχει το δάσκαλο που του αξίζει, ακριβώς όπως και ο κάθε δάσκαλος έχει τους μαθητές που του αξίζουν!”

Υ.γ Προς επίρρωση της τελευταίας πρότασης του άρθρου: Με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι φέτος οι περισσότεροι από τους μαθητές μου (όχι όλοι φυσικά, αλλά ούτε και οι λιγότεροι), κυριολεκτώ λοιπόν, οι περισσότεροι, ΔΕΝ έχουν facebook σελίδα! Αυτό από μόνο του δεν λέει και τίποτα, αλλά από την άλλη “λέει” και κάτι. Ωστόσο, στατιστικά και μόνο το γεγονός αυτό είναι σοκαριστικό για τα σημερινά δεδομένα, και γιαυτό και μόνο- χώρια τους άλλους λόγους- είμαι περήφανη για τον καθένα τους χωριστά!